Surowiec leczniczy (świeże kłącze) pochodzi od imbiru lekarskiego (Zingiber officinale) – byliny należącej do rodziny Zingiberaceae. Ta jednoliścienna roślinna uprawiana jest w strefach tropikalnych Azji, Afryki i Ameryki Południowej.
Na uwagę zasługuje Zinginer mioga (imbir japoński) stanowiący surowiec zastępczy dla imbiru lekarskiego. Jest to jedyny przedstawiciel imbiru przezimowujący w środkowej Europie.
Kłącze świeżego imbiru – właściwości wg Tradycyjnej Medycyny Chińskiej
✓ Smak: ostry
✓ Charakter termiczny: lekko ciepły
✓ Przynależność do obiegu czynnościowego: obieg płuc, obieg śledziony, obieg żołądka
✓ Kierunek działania zioła: do dołu
✓ Ośrodek działania: górny i środkowy ogrzewacz
Kłącze świeżego imbiru – działanie – wskazania
Rozluźnianie i uwalnianie powierzchni
Objawy: przeziębienie typu zimna/ wiatru (syndrom zewnętrzny zimna i wiatru)
Rozpraszanie zimna zewnętrznego
Objawy: lekkie przeziębienia z kaszlem
Transformacja zimnego śluzu w obiegu płuc lub żołądka, ocieplanie wnętrza
Objawy: wilgotny kaszel w syndromie zimna i wiatru w płucach, bóle brzucha, nudności, wymioty w syndromie zimna żołądka.
Uspokajanie nudności oraz ocieplanie środkowego ogrzewacza
Objawy : zimno w środkowym ogrzewaczu – zaparcie, biegunki, nudności.
Uspokajanie kaszlu, ocieplanie płuc
Objawy: zimno i wiatr w płucach – wilgotny kaszel z jasną plwociną]
Działanie odtruwające i dezynfekujące
Objawy: stagnacja pożywienia po spożyciu przede wszystkim ryb lub krabów – wymioty, biegunka, bóle brzucha
DAWKA DZIENNA: 2-6 plasterków kłącza (3,0 – 10,0g), standard 6,0g
CZAS GOTOWANIA: 20 minut
Kłącze świeżego imbiru – przeciwwskazania
- syndrom gorąca płuc
- syndrom gorąca żołądka z nudnościami i wymiotami. Jednak można go zastosować tylko wtedy w połączeniu z zimnymi lekami ochładzającymi żołądek
Ciąża: lek dozwolony.
Kłącze świeżego imbiru – medycyna zachodnia
Infekcje górnych dróg oddechowych w początkowej fazie (syndrom zewnętrzny wiatru i zimna)
W początkowej fazie infekcji górnych dróg oddechowych występuje najczęściej syndrom zewnętrznego zimna i wiatru. Chorzy skarżą się na awersję do zimna, bóle głowy, kichanie, zakatarzony nos z wodnistą, białą wydzieliną, lekkie stany podgorączkowe, drapanie w gardle, ogólne bóle, szorstki głos i kaszel z płynna białawą plwociną. Skóra jest sucha i chłodna, bez potu. Język pokryty jest lekko białawym nalotem. Puls jest powierzchniowy (Fu Mai) lub napięty (Jin Mai).
Inwazja zimna i wiatru na skórę i obieg płuc uszkadza funkcję rozpraszającą tego obiegu i utrudnia ściąganie wody do dołu (katar, drapanie w gardle, szorstki głos, kaszel). Zimno uszkadza Yang Qi i osłabia jej siły odpornościowe (dreszcze, gorączka, brak potu, bóle głowy i ciała). Puls napięty na szczególnie silny czynnik chorobotwórczy zimna i wiatru.
Leczenie tego syndromu polega na podawaniu takich leków, które są zdolne do usuwania syndromu zewnętrznego wiatru i zimna (leki ciepłe i ostre), poprawiania funkcji dyspersyjnej obiegu płuc i do usuwania zimna. Dobrym przykładem takiego leku jest “Odwar z bulbus fistulosi i semen Sojae praeparatum” (Cung Zhi Tung).
W poważniejszych syndromach zimna i wiatru (dreszcze, bóle głowy i ciała, sucha skóra) lepiej jest jednak podać mieszankę ziołową o nazwie “Proszek odtruwający z herba Schizonepetae i radix Saposhnikoviae” (Jing Fang Bai Du San). “Jing Fang Bai Du San” usuwa zimno i wiatr z powierzchni, poprawia właściwości dyspersyjne płuc, transformuje śluz i uspokaja kaszel. Receptę tę stosuje się wówczas, kiedy syndrom zimna przechodzi w syndrom gorąca, tzn. kiedy obydwa syndromy patologiczne egzystują obok siebie (np. język pokryty białawym nalotem, ale puls jest już szybki).
Imbir zarówno możemy stosować w zimie do rozpraszania zimnego wiatru, który zaatakował naszą powierzchnię, ale także w lecie do rozpraszania zastojów pokarmowych. Jeśli w lecie zjesz bardzo zimne produkty, a Twój organizm nie jest na to przygotowany, często boli Cię żoładek to wypij napar z imbiru lub wkrój plasterek do ciepłej wody 🙂
Literatura:
- Błaszczyk T. (2011), Leczę ziołami chińskimi. Chińska Materia Medica, Tom I, Proherba, s. 184 – 188
- Górecki P. (1997), Isolation of 6-gingerol from Zingiber officinale by chromatographics methods, Herba Polonica, vol.3, s.202-207
- Long Zh. (1998), The Chinese Materia Medica, Xue Yuan, Beijing, s.31
- Suekawa M. (1984), Pharmacologicals studies on ginger, Journal of Pharmaco-Biodynamics, vol.7, s.836-848
- Zhu, Y-P (1998), Chinese Materia Medica, Harwood Academic Publisher, Amsterdam, s. 56
